Aliszer Nizamaddin, zw. Fani (1441-1501)
pisarz uzbecki; prawie całe życie spędził w mieście Herat, stanowiącym wówczas jedno z centrów kult. Azji Środkowej; już w wieku 5 lat był znanym poetą (dywany poezji lirycznej, cykl 5 poematów zatytułowany Chamsa – "Pięcioksiąg"); nadał j. starouzbeckiemu rangę języka lit., w j. tadżyckim opracował pierwszy słownik bibliograficzny Madżalis an-nafais (Biesiada znakomitości) – źródło wiadomości o poetach tureckich i perskich; jako wezyr samarkandzkiego sułtana Husajna Bajkary mecenas artystów i uczonych.