rodzina muzyków niem. żyjących w XVII-XVIII w. w płd. Turyngii i Saksonii, której członkowie zajmowali ważne stanowiska w życiu muz. środkowych Niemiec, będąc kantorami, organistami, kapelmistrzami, kierownikami miejskich i dworskich kapel. Protoplastą rodu był muzyk-amator VEIT (1550-1619) z zawodu piekarz; jego potomkowie: JOHANN (1550-1626), HEINRICH (1615-92), JOHANN CHRISTOPH (1642-1703) oraz JOHANN MICHAEL (1648-94) uprawiali muzykę zawodowo; najsławniejsi B. to Johann Sebastian oraz jego synowie: Wilhem Friedemann, Carl Philipp Emanuel, Johann Christoph Friedrich i Johann Christian; ostatnim męskim potomkiem rodu był Wilhelm Friedrich Ernst. Nazwisko B. do tego stopnia zrosło się z muzyką, że w Erfurcie jeszcze w latach 80. XIX w. ludność nazywała "Bachami" muzyków miejskich.
- Bach Jan Sebastian, (1685-1750)
- Bach Aleksander von, (1813-93)
- Bach Johann Sebastian, (1685-1750)