(muz. 1)
stały układ stosunków interwałowych, stanowiący podstawę tworzenia i wykonywania muzyki; zbiór dźwięków uporządkowanych pod względem wysokości; jest to wówczas tzw. s. użytkowa; istnieje kilka rodzajów s., np. pięciostopniowa (pentatonika), siedmiostopniowa (heptatonika) w paru odmianach: s. diatoniczna, s. naturalna (zbudowana z kolejnych alikwotów); s. stanowi część systemu dźwiękowego, określanego mianem s. materiałowej; potocznie myśli się o s. scentralizowanej, tzn. budowanej od jakiegoś ściśle określonego punktu (np. od dźwięku C).