kierunek w literaturze baroku, ukształtowany gł. we Włoszech i Hiszpanii; cechował go wyrafinowany sposób wyrażania myśli, korzystanie z zaskakujących metafor, gwałtownych przeskoków w wyrażaniu myśli, nieoczekiwanych asocjacji i przeciwstawień oraz pomysłowych, dowcipnych puent; nazwa od wł. concetto (świetny, wyszukany sposób); przedstawiciele k.: F. de Quevedo y Villegas, B. Gracián y Morales, w Polsce - M.K. Sarbiewski; w poezji kierunek ten zwany był gongoryzmem.
BAROKU LITERATURA, GRACIÁN Y MORALES
- konceptyzm, kierunek w poezji europ.,...
- Na oczy królewny angielskiej, (1619)
- Naborowski Daniel, (1573-1640)