Janusz (ur. 1928)
pisarz; żołnierz AK, 1944-45 więzień Oświęcimia i Dachau, po powrocie do kraju aresztowany pod zarzutem działalności szpiegowskiej, skazany na 15 lat więzienia (odsiedział 9 lat), zwolniony 1956 na podstawie amnestii, 1998 uniewinniony; opowiadania Jakie wielkie słońce, cykl powieściowy Na stracenie, Twarzą do ściany, Niemoc; inne powieści Haracz szarego dnia, Wózek; dramaty Czapa, Śniadanie u Desdemony; 1978–80 wiceprezes ZLP; od 2005 prezes Stow. Pisarzy Polskich.