Zygmunt (1929-2004)
eseista, krytyk, tłumacz, filolog klasyczny; związany z prasą katolicką (m.in. z ); zbiory esejów (Półmrok ludzkiego świata, Wędrówki po stuleciach, Szkoła stylu, Przestrzeń dzieł wiecznych, Brewiarz Europejczyka, Mitologia Greków i Rzymian, Uśmiech Kore, Piękno i gorycz Europy, Literatura Greków i Rzymian) poświęcone ciągłości gł. wątków europejskiej kultury, zakreślonych od Homera i króla Dawida po czasy najnowsze oraz aktualności jej podstawowych dylematów moralnych; opracował antologie, oparte na własnych przekładach, poezji klasycznej (Muza grecka, Muza rzymska, Antologia palatyńska); przełożył też Eneidę Wergiliusza, Antygonę Sofoklesa, Dawne dzieje Izraela Flawiusza, Wyznania św. Augustyna, hymny i ody Safony, poezje Pindara, komedie Arystofanesa, bajki Ezopa, Wojnę peloponeską Tukidydesa, aforyzmy Heraklita, łacińskie wiersze K. Janickiego; tłumacz Szekspira, Byrona, Keatsa, J.H. Newmana, W. Blake'a, S.T. Coleridge'a, W. Wordswortha; laureat m.in. Fundacji im. Kościelskich, Fundacji im. Jurzykowskiego, Wielkiej Nagrody Fundacji Kultury, Nagroda Nike.