POLSKA. DANE OGÓLNE. HYMN NARODOWY

pierwotnie rolę hymnu narodowego pełniła najstarsza polska pieśń religijna Bogurodzica, śpiewana przez rycerstwo pol. m.in. przed bitwami pod Grunwaldem i Warną; w okresie XVI i XVII w. rangi pieśni narodowej nie uzyskała żadna z pieśni żołnierskich; w dobie oświecenia popularna była pieśń Święta miłości kochanej ojczyzny (słowa I. Krasicki); dopiero napisana 1797 w Reggio néll'Emilia we Włoszech przez J. Wybickiego na melodię mazurka ludowego Jeszcze Polska nie umarła (z tekstem kilkakrotnie zmienianym), zw. od początku , zyskała szerszą popularność; w Król. Polskim równe znaczenie miała Pieśń narodowa za pomyślność króla, zaczynająca się od słów Boże, coś Polskę... (autorstwa A. Felińskiego, z muz. J.N. Kaszewskiego); podczas powstania listopadowego Jeszcze Polska... śpiewana była jako pol. pieśń patriotyczna, równolegle z "La Varsovienne" ()napisaną przez poetę franc. C. Delavigne'a , przełożoną przez K. Sienkiewicza, z muzyką K. Kurpińskiego; podczas I woj. świat. śpiewano obok wymienionych pieśni jeszcze napisaną pod koniec XIX w. przez M. Konopnicką i Pierwszą Brygadę; 1918 ostatecznie Jeszcze Polska... stała się hymnem nar., a 1926 oficjalnym hymnem państwowym.