mity pochodzące z Afryki, w których występuje wiele bóstw obojga płci. Bogini-matka Wojengi jest najwyższym bytem dla ludu Idżan, przypisuje się jej dzieło stworzenia, nasienie mężczyzny i krew kobiety. Lud Fonów z Dahomeju wierzy w obojnacze bóstwo, część męska to Lis - zarządzający dniem, a część żeńska Mawu - zarządza nocą. Lud Kraczi (Wolta) wierzy, że Słońce było mężczyzną, a Księżyc kobietą, pobrali się i spłodzili dzieci; Księżycowi znudziło się życie małżeńskie i znalazł sobie kochanka. Słońce bardzo to przeżywało, oddaliło Księżyc od siebie, dzieląc się majątkiem; część dzieci poszła za jednym, a część za drugim rodzicem. U innych ludów płeć Słońca i Księżyca jest albo męska, albo żeńska. W wielu mitologiach bóstwa obojga płci są małżeństwem i zakładają rodziny, których funkcje, problemy i życie codzienne są bogato przedstawione. Ciało jest jednością psychofizyczną, siedzibą siły życia i duszy, rodzajem mikrokosmosu. Istota życia tkwi w narządach płciowych i seksie. W mitologiach spotyka się również inne bogate wątki obyczajowe i relacje między płciami. U Fonów z Dahomeju legenda o żonie Legba przedstawia zdradliwość kobiecą, np. na pytanie męża o przyczynę niewierności z prostotą odrzekła: "twój narząd mi nie wystarcza". W odpowiedzi na to mąż spożył obfity posiłek i w obecności licznie zgromadzonych ludzi dosłownie zmęczył żonę swoją potencją. Odtąd, wychodząc z domu, zawsze zabierał ją ze sobą, a w odwet za zdradę posiadał każdą napotkaną po drodze kobietę. W mitologii ludu Hadzapi (Afryka Wsch.) znana jest historia o Amazonkach, ale interwencja bóstwa przywróciła ustalony porządek między płciami i odtąd ponownie kobiety musiały podporządkować się mężczyznom. W mitologii ludu Bantu jest znany mit Pandory; występuje on również i u innych ludów. Afrykańska puszka Pandory to najczęściej garnek lub tykwa, w której zamknięte są śmierć i choroby, gady i jadowite węże. Z mitologii ludu Suahili pochodzi historia przypominająca Samsona i Dalilę, prawdopodobnie zaczerpnięta i zaadaptowana za pośrednictwem islamu. U ludów Afryki zachodniej występuje motyw syren, u Aszantów - kobiety-wiedźmy, stających się wampirami wysysającymi krew, wyzwalających impotencję. W kulturach Afryki można spotkać tajemnicze żeńskie klasztory. Nowicjuszki są w nich poddawane surowej dyscyplinie. Uczą się tajemniczego języka agbue. Obowiązuje w nich zakaz kontaktów seksualnych. U ludów Hausa istnieje kobiecy kult bori, w którym kobiety są mediami, np. w przypadku niepłodności realizują przez to swoją osobowość. Z kultem tym łączy się prostytucja sakralna. W niektórych plemionach istnieją tajne związki kobiet, które wyrażają potrzebę emancypacji (Kokume w Kamerunie). Poza rodzimymi religiami, istnieją w Afryce liczne sekty afrochrześcijańskie, których popularność i liczebność w ostatnim okresie wyraźnie wzrasta. Wyrażają potrzebę afrykanizacji chrześcijaństwa przez wprowadzenie rodzimych wątków do motywów biblijnych: obyczajów, ceremonii, poligamii. Niektóre z tych sekt mają rytuały orgiastyczne. Do najbardziej znanych sekt afrochrześcijańskich należą: kombanginizm, khahizm, kitawala, bola mananga, munkukusa i inne.
- Afryka Czarna a seks, określenie Afryka Czarna...