dżinizm a życie seksualne

jeden z systemów religijnych Indii, powstały w VI w. p.n.e., obecnie liczący w Indiach około 1,5 mln wyznawców. Jego twórcą jest Wardhamana (znany pod przydomkiem Mahawira), syn króla Siddarthy z Biharu. Według dżinizmu wszystko, co się działo i dzieje wynika ze współdziałania wiecznych substancji. Istnieje 5 substancji nieduchowych (najważniejszą z nich jest złożona z atomów materia) oraz nieskończenie wiele duchowych substancji jednostkowych, podlegających namiętności i karmanowi, zmuszonych do wędrowania przez egzystencje. Celem życia jest doskonałość osiągana przez życie moralne, wiarę, samozdyscyplinowanie, panowanie nad namiętnościami, umartwienia i medytacje. Po przejściu 14 stopni dusza staje się wolna od namiętności i osiąga doskonałość, w której wierni będąc niewidzialni zażywają nieskończonego szczęścia. Kto nie osiągnie zbawienia, odradza się jako roślina, zwierzę, człowiek, demon. Bogaty panteon bóstw nie wpływa na dzieje świata. W dżinizmie seks jest traktowany jako wyraz słabości i zła, a kobiety są postrzegane jako uosobienie pokus, oddalanie się od zbawienia. Unikanie seksu, co jest oceniane jako dobro, symbolizuje "opadły penis". Symbol ten znajduje się w posągu świętego Gomatesvara. W niektórych sektach były akceptowane wszelkie formy życia seksualnego, w innych odrzucano jego konkretne formy, np. oralizm, analizm. Seks jest jednak traktowany jako przeszkoda w dążeniu do doskonałości i jest kultywowany motyw czystości, uwolnienia się od pożądania, wyzwolenia od ziemskiego życia, rodziny i małżeństwa.