treści erotyczne w filmach należy postrzegać z różnych perspektyw: odzwierciedlają obyczajowość erotyczną, kreują obyczajowość, oddziałują na postawy wobec ciała, seksualności, ról płciowych. Ekspresja erotyczna w filmach, obecnie oczywista i powszechna, ma swoją długą drogę ewolucji. Przełamywanie tabu, konwenansów, oporów, wymagało czasu i nie było łatwe. Bullough (1994 r.) jako inicjację erotyzmu w filmach postrzega scenę pierwszego pocałunku (USA, 1890 r.) w wykonaniu pary J. Rice i M. Irvin. Wybuchł skandal. Sprzeciw i aktywność środowisk purytańskich przyczyniły się do powstania cenzury. Jako jej początek ocenia się ocenzurowanie filmu Fatima (1897 r.). Dalsze etapy cenzury to powstanie komitetu w Chicago (1907 r.), cenzura w stanach Nowy Jork, Maryland i Pensylwania (1911 r.) oraz działalność W. Haysa (od 1921 r.). Działalność cenzorska w zasadzie utrzymywała się do lat 70., a w krajach bloku komunistycznego - dłużej. Bullough (1994 r.) wyodrębnia następujące okresy seksualności w filmach: (1) wczesny okres kinematografii (do 1930 r.); tematyka erotyczna jest ukazywana rzadko i w ograniczonym zakresie. Jako przykłady "kroków milowych" autor podaje rolę wampa A. Hollister w filmie Wampir (1913 r.), flirt w wykonaniu P. Negri w Madame du Barry (1919 r.), G. Garbo jako prostytutkę w Anna Christie (1930 r.); (2) okres wczesny nowoczesnej kinematografii, np. J. Harlow jako seksualnie agresywna kobieta w filmie Saratoga (1937 r.), tematyka prostytucji w filmie Rzym, miasto otwarte R. Rosselliniego (1945 r.), role I. Bergman, R. Hayworth, K. Hepburn, L. Darnell; (3) okres nowoczesnej kinematografii (lata 1950-70): role A. Magnani, G. Swanson, M. Brando, B. Lancastera, M. Monroe, B. Bardot, filmy E. Kazana, S. Kubricka, R. Brooksa, J. Dassina, V. de Sica; (4) seksualny liberalizm współczesnej kinematografii: pojawiają się nie tylko śmiałe sceny erotyczne, ale także i drastycz-
ne tematy, np. motyw kazirodztwa, homoseksualizmu, przemocy seksualnej, sadomasochizmu, seryjnych morderców.