hinduizm a erotyzm

jeden z najstarszych systemów religijno-filozoficznych powstały w starożytnych Indiach, obejmujący kilkaset milionów wyznawców. W jego mitologii znajdują się liczne treści seksualne. Mitologia naucza, że wiedza o miłości i seksie ma boskie źródła i pochodzi ze 100 000 rozdziałów opracowanych przez Prajapati - Boga, stwórcę wszechświata. Seks jest traktowany jako wartość, źródło przyjemności i płodności, ma też znaczenie mistyczne i magiczne. Bogata literatura poświęcona miłości i seksowi podkreśla, że udana więź partnerska jest jednym z czynników szczęścia dostępnego człowiekowi, jest też drogą do zjednoczenia z bóstwem, transcendencją, mikrokosmosem makrokosmosu, a współżycie seksualne jest rytuałem oświecenia duchowego. Seks ukazuje człowiekowi prawdę wszechświata, zmysłowość wiąże się z energią i siłami kosmosu. Seksualizm kobiecy traktuje jako złożony i umiarkowany wychowaniem, osobowością, budową, doświadczeniem, konstytucją, typem bodźców erotycznych. W hinduizmie poświęca się wiele uwagi ars amandi, dążeniu do rozkoszy seksualnej. Opis ponad 90 pozycji współżycia, anatomii i fizjologii seksualnej obu płci jest odnoszony do terminologii ze świata przyrody, jest barwny oraz bogaty. Istnieje także duże zróżnicowanie w postawach wobec ciała. Niektóre kulty czciły penis, inne głowom bóstw nadawały rysy kobiece. Kluczową księgą, z której hinduiści czerpią inspiracje moralne jest Bhagawadgita. Zawiera zasady: ahimsy (nie niszczyć życia), akrodah (samozdyscyplinowanie), apaisunam (nie należy krzywdzić bliźnich), hrih (zasada zachowania umiaru), acapalam (opanowanie, powściągliwość), tejah (chronienie i osłanianie słabszych), saucam (postulat czystości). Według hinduizmu w życiu człowieka winny znaleźć miejsce cztery wartości: kama (namiętność), artha (dobrobyt, sukces), dharma (prawość) i moksza (zbawienie), które mają być realizowane w kolejnych czterech stadiach życia.