Reklama

narzeczeństwo

obyczaj występujący wwielu kulturach, nawet tzw. prymitywnych. Wplemionach Indian Carib, jeżeli mężczyzna uzyska zgodę rodziców dziewczyny, buduje chatę wpobliżu ich domu imieszka wniej do czasu ślubu. UIndian Ameryki Środkowej częstą formą narzeczeństwa jest praca mężczyzn na rzecz teściów (Amahuaca, Iquito, Piro). WGrecji homeryckiej ojciec pragnąc wydać córkę, ogłaszał to publicznie izapraszał konkurentów, którzy przychodzili zdarami. Zich grona ojciec wybierał narzeczonego. Pierścionki zaręczynowe były już znane wCesarstwie Rzymskim. Wobyczajowości germańskiej symbolem zaręczyn był pocałunek, jako bardzo ważny symbol połączenia ciał. Jego brak powodował pozbawienie narzeczonej odszkodowania iwszelkich praw. Wstarożytnej kulturze żydowskiej rabbi radził ojcu, by żenił syna wówczas "gdy jeszcze trzyma rękę na jego karku". Jeżeli syn ośmielił się pominąć rady rodziców przy wyborze przyszłej żony, ojciec rozbijał na ulicy beczkę pełną owoców, krzyczał, że "nigdy nie uzna potomstwa natrętnicy". Narzeczeństwo trwało rok, prawo przyznawało mu przywileje iobowiązki prawie małżeńskie, niewierna narzeczona mogła być ukamienowana. Wkulturze polskiej narzeczeństwo było znane różnym warstwom społecznym. Na wsi ten obyczaj był szczególnie urozmaicony, np. wśrodę popielcową panny ikawalerowie musieli ciągnąć kloc tak długo, aż się wykupili. Bogaty był ceremoniał swatów izmówin. Podczas uczty zaręczynowej wymieniano pierścionki. Narzeczeństwo powinno trwać od 6 miesięcy do roku. Ceremonia zaręczyn jest tu mniej ważna, chociaż niektórzy pragną ją restytuować. Najważniejszym jest gruntowne poznanie swych cech osobowościowych istopnia przygotowania do małżeństwa. Cechy współpartnera, które wpływają dodatnio na przyszłe małżeństwo: dojrzałość życiowa iemocjonalna, zrównoważony charakter, odpowiedzialność za wszystkie swe czyny, umiejętność opanowania się wsytuacjach konfliktowych, wyrozumiałość, tolerancja, wytrwałość wrealizacji celów, umiejętność podtrzymywania atrakcyjności seksualnej, poszanowanie "rezerwatów psychicznych" partnera. Cechy współpartnera, które wpływają ujemnie na przyszłe małżeństwo: niedojrzałość życiowa, emocjonalna, brak zawodu, ambicji życiowych, realizmu życiowego, brutalność, wybuchowość, popędliwość, egoizm, niechlujstwo, nadmierna skłonność do płci przeciwnej, słabość charakteru ipodatność na wpływ otoczenia, rozrzutność finansowa, nałogi (karty, hazard, pijaństwo, narkomania), niewybredność wdoborze towarzystwa.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama