sportu seksualnego subkultura

kult ilościowej sprawności seksualnej. Poprzez "zaliczanie" kolejnych partnerów seksualnych, różnych technik ipozycji współżycia, sprawdzanie maksymalnej potencji iczęstotliwości współżycia, mnożenie kontaktów zpornografią formuje się obraz JA seksualnego. Im więcej tych doświadczeń i"rekordów", tym większe jest poczucie własnej atrakcyjności erotycznej. Wobec osoby partnera przyjmuje się charakterystyczne postawy. Partner jest "widzem" popisów seksualnych, które go mają olśnić iprzekonać co do wysokiej wartości doświadczonego współpartnera. Inna postawa, to sprowadzenia partnera do roli fantomu do ćwiczeń seksualnych, dzięki którym można powiększyć zakres doświadczeń i"rekordów". Związek jest zdominowany przez seks iJA, adruga osoba staje się przedmiotem manipulacji iźródłem potwierdzenia podziwu dla samego siebie. Wizja seksu, płci, erotyzmu jest zdominowana przez kryterium przyjemności ibiologię. Stąd np. niechęć do wszelkich rozważań o psychologii ietosie seksu, opartnerstwie widzianym jako związek międzyosobowy. Wpublikacjach seksuologicznych są cenione jedynie stronice poświęcone rysunkom technicznym ipozycjom, technikom ars amandi, wszelka humanistyka jest natomiast traktowana jako "czcza gadanina". Tego typu mentalność "sportowa" jest najbardziej typowa dla osób, które realizują siebie jedynie wseksie ikonsumpcji życiowej. Często jest też wyrazem infantylizmu, osobowości partnera. Mentalność "sportowa" może również stać się wtórną, np. wnastępstwie oddziaływania środowiska rówieśniczego lub powstania kompleksu braku doświadczenia seksualnego. Pacjenci owspomnianej mentalności pojawiają się wgabinecie najczęściej wwyniku niepowodzenia we współżyciu idomagają się leczenia "wzmacniającego" utraconą sprawność seksualną.