język wschodniosemicki; od III tysiąclecia - 400 p.n.e. powszechny w Mezopotamii; ok. 2000-400 p.n.e. w powszechnym użyciu na nieomal całym staroż. Bliskim Wschodzie; w liturgii religii babilońsko-asyryjskiej używany do początków naszej ery; literatura w piśmie klinowym; dwa dialekty: babiloński i asyryjski.
ARAMEJCZYCY, SUMERYJSKI JĘZYK, ESZNUŃSKI KODEKS
- języki semickie, używane przez Semitów;...
- KANANEJSKIE JĘZYKI, grupa , obejmująca...
- SEMICKIE JĘZYKI, grupy języków z (pochodzenie...