(filoz.)
charakterystyczna, nieodłączna właściwość przedmiotu, cecha istotna lub konieczna, bez której nie mógłby on istnieć (lub byłby nie do pomyślenia); w tym znaczeniu pojęcie a. wprowadził Arystoteles.
(filoz.)
charakterystyczna, nieodłączna właściwość przedmiotu, cecha istotna lub konieczna, bez której nie mógłby on istnieć (lub byłby nie do pomyślenia); w tym znaczeniu pojęcie a. wprowadził Arystoteles.