(1840-63)
działacz okresu powstania styczniowego, związany z lewicą "czerwonych"; w okresie studiów w Petersburgu czł. organizacji spiskowej polskich oficerów, współorganizując Związek Trojnicki; poszukiwany przez carską policję, schronił się w Paryżu, gdzie udało mu się pozyskać dla przygotowywanego powstania przychylność Komitetu Emigracji Polskiej; od początku powstania (I 1863) czł. jego ścisłego kierownictwa (Komitetu Centralnego Nar. i Rządu Nar.); mianowany naczelnikiem Warszawy wykazał wielkie zdolności organizacyjne, stając się faktycznym przywódcą powstania; przeciwnik dyktatury M. Langiewicza, ogłoszonej przez "białych" bez akceptacji Rządu Narodowego; zginął w pojedynku sprowokowanym przez stronników Langiewicza, którzy wiedzieli, że jest silnym krótkowidzem; bohater powieści W. Terleckiego Spisek i książki P. Jasienicy Dwie drogi.
- Bobrowski Stefan, (1840-63)