(chiń.) pielęgnowanie wewn. życiowej energii człowieka chi; rodzaj gimnastyki zdrowotnej, polegającej na wykonywaniu serii powolnych ruchów, przy czym istotną rolę odgrywają ćwiczenia oddechowe, rozciągające, energetyzujące i automasaż (m.in. narządów wewnętrznych); także naturalna metoda profilaktyki i leczenia wielu schorzeń. Sztukę ch.k. stosowano w Chinach od ok. 4 tys. lat; wciąż popularna w Chinach i Japonii, a także w innych krajach, gdzie pojawiła się wraz z zainteresowaniem wsch. sztukami walki i chiń. Medycyną.
- TAI CHI, chińska profilaktyczno-lecznicza,...