Reklama

HÉBERT

Jacques René (1757-94)

francuski polityk, dziennikarz, od 1791 czł. klubu kordelierów; przeciwnik monarchii, wróg żyrondystów; uwięziony w 1793, zwolniony wskutek protestów; podczas dyktatury jakobinów zastępca prokuratora generalnego Komuny; po śmierci Marata jego następca i przywódca kordelierów; jako dziennikarz bardzo radykalny; wydawał pismo "Pere Duchesne"; piętnował gotowość do kompromisów, chciwość, żądał ukrócenia przestępczości gosp., zaostrzenia kar za przestępstwa gosp., wprowadzenia cen maksymalnych na artykuły pierwszej potrzeby, poprawy sytuacji materialnej najbiedniejszych warstw ludności Paryża, zw. sankiulotami; antyklerykalny; skupił wokół siebie najradykalniejszą część zwolenników rewolucji, zwanych od jego nazwiska HEBERTYSTAMI (m.in. F.N. Vincenta i A.F. Momoro); 1793 wystąpił z wnioskiem o nowe wybory; widząc w tym próbę przejęcia władzy przez hebertystów Robespierre przeprowadził ich aresztowania; oskarżonych, w tym H., zgilotynowano, a ruch hebertystowski upadł ostatecznie 1795 pod rządami termidorianów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama