John Fitzgerald (1917-63)
polityk amerykański z Partii Demokratycznej; w czasie II woj. świat. oficer w siłach morskich USA (d-ca łodzi torpedowej, ranny w akcji); 1953-60 senator; 1961 wybrany prezydentem USA. W polityce wewn. starał się realizować typową dla lewicy demokratów politykę rozwoju interwencyjnych programów federalnych, wzmocnienia osłon społecznych; zwolennik pełnego równouprawnienia rasowego; w polityce zagranicznej stosował doktrynę powstrzymywania ZSRR (akcje przeciw Kubie, zwiększenie amer. obecności wojskowej na Dalekim Wschodzie); zainicjował program pomocy dla krajów Ameryki Łac. (Sojusz dla postępu) i działalność złożonego z ochotników Korpusu Pokoju w państwach III Świata; wykazał się stanowczością w okresie kryzysu kubańskiego 1962, uzyskując wycofanie radzieckich rakiet nuklearnych z wyspy; wynegocjował z ZSRR ograniczenie obustronnych zbrojeń (układ moskiewski 1963); zamordowany w Dallas w do dziś nie w pełni ujawnionych okolicznościach, które stały się przedmiotem licznych spekulacji oraz tematem wielu utworów lit. i filmowych.
CANAVERAL, PREZYDENCKI MEDAL WOLNOŚCI, KENNEDY, DALLAS, DOKTRYNA POKOJOWEGO ZAANGAŻOWANIA, SOLOW, KENNEDY, CLINTON Bill, ROTARY CLUB, SCHLESINGER