Reklama

KONSTYTUCJA KRÓLESTWA POLSKIEGO

nadana 1815 przez Aleksandra I (wypełnienie zobowiązań kongresu wiedeńskiego) wiązała kraj unią personalną z Rosją; pełnia władzy należała do cara jako króla polskiego (mianowanie namiestnika, ministrów, senatorów, prawo zawieszania uchwał sejmowych i zmian konstytucji), w jego imieniu rządził namiestnik, kierujący rządem z 5 ministrami; sądownictwo niezawisłe; deklarowała prymat rel. katolickiej i tolerancję rel.; gwarancja używania j. polskiego w życiu publicznym i podstawowych praw obywatelskich czyniły K.K.P. jedną z najliberalniejszych w Europie, choć w praktyce była jaskrawo łamana; 1832 zastąpiona Statutem Organicznym.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama