Stanisław (1885-1975)
polityk, historyk kultury i wychowania, dyplomata; prof. UJ, red. kwartalnika hist. "Reformacja w Polsce"; 1920 inicjator serii wydawniczej "Biblioteka Narodowa"; 1933 pozbawiony katedry za protest przeciw uwięzieniu przywódców Centrolewu; członek SL i jego władz naczelnych; 1941-42 ambasador pol. rządu emigracyjnego w ZSRR; 1942-43 minister stanu na Bliskim Wschodzie; 1943-44 minister informacji; 1945 powrócił do kraju i w tymże roku objął urząd ambasadora we Włoszech; od 1947 ponownie na emigracji; od 1955 prezes Rady Naczelnej emigracyjnego PSL; autor prac dot. dziejów doktryn politycznych oraz historii pedagogiki, m.in. Ideologia polityczna i społeczna Braci Polskich zwanych arianami, Historia wychowania, monografia Andrzej Frycz Modrzewski.