eksperymentalny system nauczania wprowadzony na pocz. XX w. do szkół w Mannheim przez J.A. Sickingera; zasadą organizacji procesu dydaktycznego było wyodrębnianie równoległych ciągów klas, zróżnicowanych wg uzdolnień i wyników wychowanków (dla przeciętnych, opóźnionych, wybitnych); jeden z kierunków tzw. nowego wychowania, zaakceptowany powszechnie jako podstawa organizyjna szkolnictwa m.in. w Austrii, Szwajcarii i części Niemiec.
MANNHEIMSKI SYSTEM SZKOLNY
Nauki społeczne i humanistyka