Vilém (1882-1945)
językoznawca czeski, prof. anglistyki na Uniw. Karola w Pradze, przewodniczący Praskiego Koła Lingwistycznego; jego pierwsza praca O potenciálnosti jevů jazykových (1911) dała początek językoznawstwu synchronicznemu; po 1926 zajmował się składnią, semantyką i fonologią (badania możliwości kombinacyjnych fonemów); ogłaszał też prace z hist. literatury ang. i studia Szekspirowskie.