pierwszy minister
(z franc. - pierwszy) szef rządu w państwach o systemie parlamentarnym, formalnie podwładny głowy państwa (nawet, gdy ta funkcja jest tytularna) - poza rzadkimi wyjątkami, gdy głowa państwa pełni równocześnie funkcje p.; nazwa powstała we Francji (tak zw. kardynała Richelieu), w Anglii pierwszym p. był reprezentujący Jerzego I na obradach rządu R. Walpole (1721-42); w różnych krajach p. posiadają różne tytuły (np. w Niemczech i Austrii zw. jest kanclerzem) i posiadają różny zakres władzy w polityce wewn. i zagranicznej; 1918-21 w Polsce p. był zwany prezydentem Rady Ministrów.
KANCLERSKI SYSTEM RZĄDÓW, LAAR, DESYGNOWANIE, DEMÍREL Süleyman, EYSKENS Mark, KARMAL, PARLAMENTARNO-GABINETOWY SYSTEM, JONATHAN, PREZES RADY MINISTRÓW, PODSEKRETARZ STANU