sprawca czynu uznanego przez prawo za przestępstwo, podlegający odpowiedzialności karnej przed sądem; w toku ewolucji prawa karnego stopniowo coraz większą uwagę przywiązywano do indywidualności p.; niektóre kierunki nauki prawa karnego (gł. naturalistyczny) wyodrębniają pewne typy p. według ich cech psychofizycznych; szczególnie ważne jest zróżnicowanie p. według wieku (p. nieletni, p. młodociany); polski kodeks karny z 1932 uwzględniał kategorie p. niepoprawnych, zawodowych i p. z nawyknienia; w obecnie obowiązującym kodeksie występują jedynie przepisy dotyczące p. powrotnego (recydywa) i p. zawodowego (tj. takiego, który uczynił sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu).
LOMBROSO, KAJDANKI
- przestępca, m odm. jak ż , nie ufać...
- PRZESTĘPCA, SYNONIM: złoczyńca,...
- miastowy, „przestępca”