adopcja, przyjęcie osoby obcej do rodziny i ustanowienie, w drodze orzeczenia sądowego, takich stosunków prawnych, jakie zachodzą między rodzicami i dziećmi; w prawie polskim przysposobić można jedynie osobę małoletnią i tylko dla jej dobra; p. występuje w Polsce w dwóch formach: p. pełne (adoptio plena), przez które przysposobiony nabywa prawa i obowiązki zarówno wobec przysposabiającego, jak i wobec jego krewnych (z równoczesnym wygaśnięciem więzi prawnych łączących przysposobionego z jego rodziną naturalną) oraz p. niepełne (adoptio minus plena), którego skutki ograniczają się do powstania stosunku prawnego między przysposobionym i przysposabiającym i jego zstępnymi; rozwiązanie stosunku przysposobienia może nastąpić tylko z ważnych powodów w drodze orzeczenia sądowego.
- przysposobienie, przyjęcie obcej osoby...
- PRZYSPOSOBIENIE ROLNICZE, dziedzina pozaszkolnej...
- przysposobić, (ja) przysposobię cię...