RAMANUDŻA

(ok. 1050-1137)

filozof i teolog indyjski, łączył wisznuizm (był początkowo kapłanem świątyni Wisznu) z wedantą upaniszad oraz i ; nauczał tzw. zmodyfikowanego monizmu, który głosi, że cechami charakterystycznymi Boga są jednostkowe dusze i nieożywiona materia; nauki R. (gł. komentarze do sutr Badarajany i Bhagawadgity) miały duży wpływ na rozwój myśli indyjskiej.