w polskim prawie karnym jedna z okoliczności wyłączających bezprawność czynu, a co za tym idzie legalizujących go z punktu widzenia prawa karnego i powodujących brak kary dla sprawcy; działanie w s.w.k. to podjęcie czynności w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego dobru społecznemu lub jakiemukolwiek dobru jednostki, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości oczywiście większej niż dobro ratowane; niebezpieczeństwo w s.w.k. może być spowodowane przez: siły przyrody, zwierzęta, innych ludzi (co uprawnia do zastosowania obrony koniecznej); przekroczenie granic wyższej konieczności może zostać ukarane.
WYŻSZA KONIECZNOŚĆ, NADZWYCZAJNE ZŁAGODZENIE KARY