Henryk (1840-1912)
filozof polski pochodzenia niem.; studia na uniw. niem., doktorat w Jenie; początkowo wykładowca Szkoły Gł. w Warszawie, po jej likwidacji doktoryzował się ponownie w Moskwie, by podjąć pracę na zrusyfikowanym uniw. carskim w Warszawie (z tego powodu nie był popularny, jakkolwiek w domu prowadził zajęcia prywatne po polsku); swoją filozofię określał jako "idealny realizm"; gł. prace: Historia logiki jako teorii poznania w Polsce, Pozytywizm i zadania krytyczne filozofii, Wstęp krytyczny do filozofii, czyli rozbiór zasadniczych pojęć o filozofii.