właśc. Narendranath Datta (1863-1902)
indyjski filozof i reformator rel.; pochodził z jednej z najbogatszych rodzin Kalkuty, związał się z Ramakrishną; po osiągnięciu 1886 stanu jogicznej realizacji i śmierci mistrza założył w Baranagore pierwszą wspólnotę Ramakrishny i rozpoczął pielgrzymki po Indiach zyskując nowych uczniów; 1893 wyjechał do USA i stał się gł. bohaterem Światowego Kongresu Religii (1893), starając się wykazać, że świętość nie jest wyłączną własnością żadnego z kościołów, ale stanowi cechę ludzi najwyższej egzaltacji; zgromadził wokół siebie liczną grupę zwolenników, którzy po jego wyjeździe propagowali filozofię ind. i praktyki jogicznej medytacji (Vedanta Society). Po powrocie do Indii skupił się na organizowaniu Misji Ramakrishny, w czym wspierali go przybyli z Ameryki i Europy uczniowie (m.in. M. Noblesiostra Nivedita, późniejsza sekretarka Gandhiego). Filozofia V. była próbą syntezy bhakti (ind. religijności) z monizmem vedanty, o wyraźnym nastawieniu praktycznym z mocnymi akcentami patriotycznymi (hasło "Indie bogiem").