w technice wielkość określająca odporność materiału na pękanie pod wpływem obciążeń udarowych (uderzenia); wyznaczana zwykle metodą Charpy'ego, polegającą na złamaniu próbki o przekroju kwadratowym 10x10 mm i dł. 55 mm z naciętym karbem za pomocą jednorazowego uderzenia wahadła młota; u. różnych materiałów może być porównywana, gdy do badań zastosowano próbki identyczne pod względem kształtu i wymiarów.
CHARPY Augustin Georges Albert, WYTRZYMAŁOŚCIOWE BADANIA
- ABS, (chem.) odporne na ścieranie...