kontur Słownik ortograficzny nie dostrzec konturu gór, mówić o cienkim konturze rysunku; wpatrywać się w kontury czyichś ust, nie mieć wyraźnych konturów Reklama Podobne hasła: KONTUR, (plast. 1) KONTUR, (plast. 2) KONTUR, (geogr.)