(1268-1317)
– urodziła się w rodzinie szlacheckiej we włoskim Graciano Vecchio. W dziewiątym roku życia wstąpiła do sióstr sakinek. Zgromadzenie to swą nazwę wzięło od kroju i rodzaju habitów (wł. sacco = worek). W 1306 roku założyła w Montepulciano nowy klasztor, który włączyła do dominikańskiej rodziny zakonnej. Klasztorem tym kierowała do końca życia. A. miewała wizje i popadała w stany ekstatyczne. Znana też była z przepowiadania przyszłości. Zmarła 20 kwietnia. Kult świętej rozszerzał się szybko. W niej swój wzór do naśladowania widziała m.in. św.➞ Katarzyna z Sieny. Do chwały błogosławionych zaliczył A. papież Klemens VII w 1532 roku, a papież Benedykt XIII w roku 1726 zaliczył ją w poczet świętych. Ikonografia przedstawia świętą najczęściej z lilią w prawej ręce, a w lewej z założonym przez siebie klasztorem. Bywa też przedstawiana w towarzystwie św. Katarzyny z Sieny i św. ➞ Róży z Limy (trzy wielkie dominikanki). Kilka takich wizerunków znajduje się w kościele dominikańskim pod wezwaniem Św. Trójcy w Krakowie. Liturgia wspomina A. z Montepulciano 20 kwietnia.7 Święte Dominikanki: Róża z Limy, Katarzyna z Sieny i Agnieszka z Montepulciano, Giovanni Battista Tiepolo, 1740 r.