(1533-1617)
– urodził się 25 lipca w hiszpańskiej Segowii w zamożnej rodzinie kupieckiej. Przerwał naukę rozpoczętą w jezuickim kolegium, by objąć po śmierci ojca rodzinne przedsiębiorstwo. Ożenił się z Marią Suarez i miał z nią dwoje dzieci. Około 1567 roku stracił jednak całą rodzinę. Wówczas po raz drugi podjął naukę u jezuitów w Walencji. W 1571 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Jako brat zakonny wysłany został do kolegium w Palma de Mallorca. Tam przez 40 lat spełniał obowiązki furtiana. Wywierał ogromny duchowy wpływ na studiującą w miejscowym kolegium młodzież. Łączył surowe umartwienie i ciągłą modlitwę z dobrocią i uprzejmością. Uważany jest za jednego z największych mistyków zakonu. Jest autorem autobiografii, w której na polecenie przełożonych zanotował własne przeżycia i pouczenia ascetyczne, które krążyły w odpisach. Wydane dopiero w XIX wieku (Obras espirituales del beato A.) w pełni pokazały jego pozycję jednego z największych pisarzy kręgu ascetycznej i mistycznej tradycji ignacjańskiej (wywodzonej od św. ➞ Ignacego Loyoli). Starania o beatyfikacje uwieńczone zostały dopiero w 1825 roku. Kanonizacja nastąpia w 1888 roku. Liturgiczne wspomnienie przypada 31 października, w dniu śmierci świętego.