(?-784)
– pochodził z Galii i był dworzaninem Pepina Małego. Potem wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru św. Wincentego pod Benewentem. Ponieważ zasłynął tam z wiedzy i pobożnego życia, mnisi frankońscy w 777 roku wybrali go opatem klasztoru. Mnisi z Lombardii jednak mieli innego kandydata na ten urząd. Powstał tedy spór i A. udał się do Rzymu, by go rozwiązać. Zmarł jednak w drodze 30 stycznia. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę pisarską, trudność jednak sprawia identyfikacja jego dzieł. Dziś jest już pewne, że jest on autorem licznych pism przypisywanych przez wieki św. ➞ Augustynowi czy św. ➞ Leonowi Wielkiemu. A. przypisuje się także autorstwo Komentarza do Apokalipsy oraz wielu życiorysów świętych. Uważany jest za jednego z pierwszych krzewicieli kultu Matki Bożej w Kościele Zachodnim. Choć postać A. nie jest wymieniana w Martyrologium, to jednak czci się go 19 lipca.