(1220-86)
– pochodził z Sieny we Włoszech. W 17 roku życia wstąpił do dominikanów, a potem studiował w Paryżu razem ze św. ➞ Tomaszem z Akwinu. Z nim też podążył za św. ➞ Albertem do Kolonii. Znany jest przede wszystkim z działalności kaznodziejskiej, którą prowadził w Dolnej Nadrenii i Italii. Jako mediator aktywnie uczestniczył w ówczesnych sporach politycznych (m.in. w waśniach gwelfów i gibelinów). Zajmował się także reformą studiów teologicznych. Nie przyjął proponowanej mu stolicy biskupiej w Pizie. Zmarł 25 marca w Sienie. Beatyfikował go Grzegorz XV w 1622 roku. Czczony jest 20 marca.