(ok. 1474-1540)
– urodziła się w Desenzano nad jeziorem Garda w płn. Włoszech. Otrzymała religijne wychowanie w domu rodzinnym, wcześnie jednak straciła rodziców. Nigdzie się nie kształciła. Od młodości prowadziła bogate życie modlitewne i pokutne. W 1516 roku udała się do Brescii. Tam nawiązała współpracę z Towarzystwo Bożej Miłości zajmującym się m.in. pielęgnowaniem chorych. Odbyła także pielgrzymkę do Ziemi Świętej i do Rzymu. Towarzyszki jej charytatywnej i wychowawczej działalności spontanicznie uznały jej autorytet i zaczęły nazywać ja „Matką”. A. zajmowała się pracą wychowawczą wśród miejscowych dziewcząt dotkniętych ogólnym upadkiem moralnym, wywołanym dłgotrwałymi wojnami. W 1535 roku założyła w Brescii dla swych podopiecznych Towarzystwo św. Urszuli (urszulanki). Według nowej reguły, członkinie tego towarzystwa pozostawały w domach rodzinnych, a jednocześnie zobowiązywały się do dozgonnego dziewictwa i pracy apostolskiej. Warta podkreślenia jest pedagogiczna intuicja A., która już wtedy w spojrzeniu na człowieka akcentowała szacunek dla jego godności i cech indywidualnych. Chrystus był dla niej wzorem do naśladowania. Takie też postawy wszczepiła swym podopiecznym w Towarzystwie. Pierwsza kapituła generalna nowego zgromadzenia wybrała A. przełożoną generalną (regułę zatwierdził papież Paweł V w 1544 roku). Był to pierwszy zakon „czynny”, nieklauzurowy. A. została pochowana w Brescii. Kult jej rozwijał się szybko. Do beatyfikacji doszło jednak dopiero w 1768 roku. Kanonizacja nastąpiła w 1807 roku. Wyrazem kultu Anieli w Polsce są m.in. liczne książeczki opowiadające o jej życiu oraz dwa utwory poetyckie Lenartowicza i Koźmiana. Unia Rzymska Zakonu św. Urszuli liczy kilka tysięcy sióstr, prowadzących pracę wychowawczą i nauczycielską wśród dziewcząt. Święto A. przypada 27 stycznia (dies natalis).20 Św. Aniela Merici