(ok. 354-412)
– mnich; urodził się w Rzymie. Był diakonem, wychowawcą synów cesarza Teodozjusza I w Konstantynopolu. Potem udał się do Aleksandrii. Przez pewien czas przebywał także w Canopus i Troadzie. Na pustyni w Wadi Natrum przyłączył się do pustelników. Praktykował bardzo surową pokutę i ciągłą modlitwę. Jest autorem 44 maksym moralnych. Oto jedna z nich: „Często było mi przykro, że przemówiłem, ale nigdy, że milczałem”. Zmarł około 450 roku. Pamiątka przypada 19 lipca.