(ok. 920-1003)
– urodził się w Trebizondzie (ob. Trebzon w Turcji). Studiował w Konstyntynopolu i tam też przez jakiś czas wykładał. Następnie, opuściwszy stolicę, schronił się do klasztoru na górze Kyminas w Bitynii. Broniąc się przed wyborem na przełożonego, udał się na górę Athos i tam wiódł życie pustelnicze. Odnalazł go tam cesarz Nicefor Fohas i przymusił, by mu towarzyszył w podróży na Kretę. Następnie cesarz obdarował go pokaźną sumą pieniędzy na budowę kościoła i klasztoru na górze Athos. Budowę Wielkiej Ławry rozpoczęto w 963 roku. Nie wszyscy mnisi jednak popierali tę inicjatywę, więc A. musiał znieść wiele przykrości. W tajemniczych okolicznościach wraz z kilkoma towarzyszami zginął, przywalony łukiem wznoszonego kościoła. Pozostawił po sobie kilka pism, m.in. kanony ku czci świętych oraz tak zwany typikon, będący rodzajem statutu klasztornego. Pamiątkę obchodzi się 5 lipca.