(?-1012)
– towarzysz św. ➞ Andrzeja Świerada; był prawdopodobnie Słowakiem i towarzyszył swemu mistrzowi w czasie surowego, pełnego umartwienia życia w pustelni w Tropiu (koło Czchowa); równie możliwe jest i to, że św. Andrzej poznał B. dopiero wówczas, gdy przybył do benedyktyńskiego opactwa św. Hipolita koło Nitry na górze Zabor (Słowacja). B. towarzyszył św. Andrzejowi Świeradowi w jego ascetycznych praktykach, a także opowiadał braciom w opactwie o nadzwyczajnej sile duchowej swego mistrza, gdy – zgodnie z regułą – w soboty i niedziele pozostawał we wspólnocie. Stał się przeto głosicielem sławy świętości Andrzeja. Po jego śmierci osiadł w pustelni i spędził tam trzy lata, aż do śmierci z rąk rozbójników. Ciało B. zostało wrzucone do rzeki Wag opodal Skałki (okolice Trenˇcina) i tam też znajduje się stosunkowo nowy kościół pod wezwaniem św. B. Podanie mówi, że ciało świętego było nietknięte rozkładem, gdy je znaleziono ponad rok od śmierci, a pilnował go orzeł. Kult obu świętych jest silny na Słowacji, na Węgrzech (Pecs); zatwierdził go 1083 roku na prośbę króla św. ➞ Władysława I papież Grzegorz VII. Są patronami Nitry i tam też znajdują się ich główne relikwie. Kościółek pod wezwaniem św. Andrzeja i św. B. w Tropiu pochodzi z pocz. XVII wieku. Pamiątka obu świętych przypada na dzień 13 lipca. W dniu tym do Tropia schodzą się liczni pielgrzymi z Polski i Słowacji.