(ok 1010-1106)
– wywodził się z rodziny możnowładców saskich; jego wychowaniem zajmowali się m.in. św. ➞ Bernward (także wychowawca cesarza Ottona III) oraz św. ➞ Gothard; nauki pobierał u benedyktynów w Hildesheim, na kapłana został wyświęcony w roku 1040; rychło też został opatem. Jego pobożność i zdolności organizatorskie sprawiły, że został konsekrowany na biskupa Miśni. Urząd ten wymagał wielkiej roztropności, a zarazem sprawdził siłę charakteru i konsekwencję B. Był to okres ostrych konfliktów między papiestwem i cesarstwem. W okresie 1075-76 B. nie udzielił poparcia cesarzowi, za co został uwięziony, a dobra diecezjalne złupiono. Powrócił do diecezji dopiero po pielgrzymce pokutnej cesarza do Canossy; jednak powtórny konflikt cesarsko-papieski, zakończony zmuszeniem papieża do opuszczenia Rzymu, spowodował zdjęcie B. z urzędu przez synod w Moguncji. Po śmierci papieża Grzegorza VII biskup poddał się najpierw antypapieżowi Guibertowi Klemensowi, dowiedziawszy się jednak, że prawowitym następcą Grzegorza VII na Stolicy Piotrowej jest Urban II – opowiedział się za nim (1097). Dalsze losy B. nie są do końca znane; wiadomo jednak, że nadal pozostawał czynny w diecezji miśnieńskiej; wg przekazów ludowych – miał uczyć chłopów rolnictwa. Jego kult jest najsilniejszy w Niemczech. Zatwierdzony został jednak dopiero w roku 1523 przez papieża Hadriana VI w atmosferze polemik z kultem świętych ze strony Lutra i jego zwolenników. Z obawy przed profanacją przez protestantów dokonywano kilkakrotnie translacji szczątków świętego z Miśni: najpierw do zamku w Stolp, należącego do biskupa Miśni Jana VIII, potem do Wurzen i wreszcie do katedry Frauenkirche w Monachium. Jest uznawany za patrona tego miasta i całej Bawarii. Wiążą się z nim liczne legendy, m.in. mówiąca o tym, że gdy cesarz Henryk IV wygnał po raz pierwszy B. z jego katedry, nakazał klucz od niej wrzucić do Łaby (wg innej wersji – klucz ten, z obawy przed cesarzem, wrzucili do rzeki zwolennicy relegowanego biskupa). Wróciwszy do diecezji, odnalazł klucz w podanej mu rybie; stąd też na wizerunkach bywa przedstawiany z kluczem i rybą. W Polsce kult B. jest słabo rozwinięty; w Warszawie istniał kościół pod jego wezwaniem; 1629 powstał przy nim dom zakonników (tzw. benonici), którzy prowadzili przytułek dla sierot, starców i bezdomnych (do początku XIX wieku). Pamiątka – 16 czerwca.6 Św. Benon z Miśni, patron Monachium