(ok. 960-1022)
– urodził się w Saksonii w rodzinie szlacheckiej; wcześnie osierocony, wychowywał się pod opieką wuja, Volkmara z Utrechtu; uczył się w Heidelbergu i Moguncji; po uzyskaniu święceń kapłańskich został dworskim kapelanem i preceptorem przyszłego cesarza Ottona III. W okresie 993-1022 był biskupem Hildesheimu, gdzie wzniósł kościół i klasztor pod wezwaniem św. Michała, dając się poznać jako mądry administrator i opiekun artystów (sam był malarzem i rytownikiem), zwłaszcza architektów, złotników i odlewników. Krótko przed śmiercią wstąpił do benedyktynów. Znane są jego spory teologiczne ze św. ➞ Willigisem, arcybiskupem Moguncji, w których wykazywał się wiedzą i znajomością sztuki erystycznej. Jego wspomnienie przypada na 20 listopada.12 Bernward, płyta nagrobna, 1260 r.