(?-432) – papież; jego pontyfikat trwał 10 lat (422-32); był wrogiem *pelagianizmu, żądając m.in. wyrzeczenia się błędowierstwa od biskupów galijskich, a także potępienia Pelagiusza przez Nestoriusza z Konstantynopola. Niestety, to potępienie – o ile w ogóle nastąpiło – nie było zbyt znaczące, pod koniec pontyfikatu musiał bowiem C. zmagać się z *nestorianami, przed którymi ostrzegł go św. ➞ Cyryl Aleksandryjski. W 430 roku C. zwołał synod do Rzymu, Cyryla zaś mianował swoim pełnomocnikiem na Wschodzie, co C. pozwoliło przewodniczyć soborowi w Efezie (431) potępającemu nestorianizm i deponującemu Nestoriusza. W tej sprawie C. interweniował u cesarza Teodozjusza II, a na następcy Nestoriusza, Maksymianie, wymógł bezwzględne przestrzeganie czystości doktrynalnej. Zmarł 27 lipca i w tym też dniu jest wspominany przez Kościół.
CELESTYN I
Postacie związane z życiem religijnym (święci, teolodzy, duchowni)