(III/IV w.?)
– męczennik rzymski (w zapisach występuje często z Largiem, Smaragdem i in.), zaliczany w średniowieczu do tzw. czternastu wspomożycieli, strzegących od epidemii (a także epilepsji, opętania itp.). Cześć oddawano C. przede wszystkim w Europie Środkowej, a dniem jego pamięci jest 8 sierpnia. Przypuszcza się, że C. był ofiarą prześladowań Dioklecjana. Wg bardzo bogatego materiału legendarnego dotyczącego jego osoby, C. został wyświęcony na diakona przez papieża Marcellusa. Z kolei Karpazjusz z rozkazu Maksymiana znęcał się nad C. w okrutny sposób, w ostateczności doprowadzając do jego śmierci (początek IV w.).