(409-493)
– urodził się w Maretha na terenie dzisiejszej Syrii. W 427 roku wstąpił do klasztoru w swej rodzinnej miejscowości. Towarzysząc swemu przełożonemu w podróżach spotkał m.in. św. ➞ Szymona Słupnika. Zafascynowany nim, postanowił naśladować jego sposób życia. Na razie pozostał jednak w klasztorze, gdzie przez jakiś czas był nawet przełożonym. Potem podróżował, odwiedzając najsłynniejszych pustelników owego czasu. Przebywał m.in. w Jerozolimie i Konstantynopolu. W tym ostatnim mieście czas jakiś spędził w klasztorze św. Michała. Potem oddalił się do ruin pogańskiej świątyni w pobliżu miasta i tam spędził w samotności dziewięć lat. Na wieść o śmierci Szymona Słupnika sam wszedł na kolumnę i spędził na niej w sumie trzydzieści trzy lata. Podobnie jak Szymon, wywierał przez swe rady ogromny wpływ na życie religijne i publiczne. Często schodził ze słupa, by upominać błądzących. Kult D. żywy był zwłaszcza na Wschodzie, a jego źródłem była popularna biografia napisana przez jednego z jego uczniów. Wspominany jest 11 grudnia, w rocznicę swej śmierci.