(ok. 1085-1153)
– król; szósty syn Malcolma III i jego żony, św. ➞ Małgorzaty Szkockiej; godność króla szkockiego otrzymał w 1124 roku. Okres jego rządów należy do pomyślniejszych w dziejach Szkocji. Jako król, przyczynił się także do rozwoju organizacji kościelnej przez uposażanie nowych biskupstw lub pomoc starszym. Sprowadził do Szkocji przedstawicieli m.in. zakonów benedyktyńskiego, cysterskiego oraz kanoników regularnych. Odznaczał się wielką pokorą i życzliwością wobec bliźnich. Zmarł 24 maja w Carlisle i spoczął w krypcie królewskiej opactwa w Dunfermline. Kult rozwijał się zwłaszcza na terenach szkockich. Tam też wspomina się go 24 maja lub 11 stycznia.