(1907-26)
– urodził się 2 marca w Chalchihuites (prowincja Zacatecas, Meksyk); wcześnie osierocony przez ojca, do seminarium wstąpił jako bardzo młody chłopiec, jednak musiał je opuścić, by pomóc rodzinie i najął się do pracy w kopalni. Nigdy już nie wrócił do stanu duchownego i został katechetą świeckim, współpracując ze św. ➞ Ludwikiem Batizem w jego parafii. Wstąpił do meksykańskiej Akcji Katolickiej i w 1925 roku został jej prezydentem; sprzeciwiał się antykościelnemu ustawodawstwu meksykańskiemu (był m.in. wiceprezydentem Narodowej Ligi Obrony Wolności Religijnej). 29 lipca 1929 odbyło się spotkanie 500 działaczy Ligi; kilka dni później żołnierze zebrali kilkunastu organizatorów spotkania obiecując zawiezienie ich do stolicy, by mogli przedstawić władzom swoje stanowisko; po opuszczeniu miasta samochody zatrzymano i oficer odczytał pasażerom akt oskarżenia: zarzucono im antypaństwowy spisek. D. zaoferowano wolność pod warunkiem podpisania aktu lojalności, jednak odmówił. Rozstrzelany razem ze św. ➞ Salwatorem Larą, św. ➞ Manuelem Moralezem i św. Ludwikiem Batizem w okolicach Chalchihuites 15 sierpnia. Beatyfikowany 22 listopada 1992 i kanonizowany 21 maja 2000 przez papieża Jana Pawła II jako jeden z tzw. męczenników meksykańskich. Wspomnienie – wraz z innymi – 25 maja.