(?-ok. 258)
- biskup; przez długi czas uważano go za ucznia apostołów. W sposób naukowy obalono jednak tę tezę w XIX wieku. Pewniejsze dane o świętym czerpiemy z dwóch dokumentów: Historii Franków św. ➞ Grzegorza z Tours oraz najstarszych, pochodzących z IX wieku, wykazów biskupów Galii. Wspomniane dokumenty mówią, iż D. był jednym z kilku wysłanników Rzymu do zorganizowania Kościoła w Galii i przybył tam około połowy III wieku, jego biskupią stolicą stał się zaś Paryż. Męczeńską śmierć poniósł za cesarza Waleriana około 258 roku. Wzgórze, na którym go ścięto, nazwano później Górą Męczeńską (Mons Martyrum, Montmartre). Ikonografia ukazuje D. jako męczennika trzymającego swą ściętą głowę w rękach (tzw. motyw cefaloforii, dość często spotykany w ikonograficznych wyobrażeniach świętych). Wg legendy bowiem miał unieść swą ściętą głowę i odejść z nią daleko. Miejsce w Paryżu (kiedyś poza nim, po północnej stronie miasta), gdzie prawdopodobnie znajdował się grób świętego, zwane jest dziś St. Denis. W 624 roku król Dagobert ufundował tam opactwo, które szczególnie popularyzowało życie i postać pierwszego biskupa Paryża. Martyrologia zamieszczają imię D. pod dniem 9 października.