(?-1270)
– w 1246 roku porzucił stanowisko kanonika katedry ostrzyhomskiej i udał się z kilkoma towarzyszami do pustelni w lesie. Około 1250 roku, zebrawszy kilkunastu uczniów, stworzył niewielką społeczność klasztorną, dając jej surową, eremicką regułę przyjętą w klasztorze św. Jakuba na górze Patach, założonym w 1215 roku przez św. ➞ Bartłomieja z Pécsu. Obie społeczności połączyły się jakiś czas potem i E. został ich przełożonym, starając się o kanoniczne uznanie swego zakonu, który przybrał nazwę od pierwszego pustelnika – św. ➞ Pawła z Teb (paulini). Sobór Laterański IV (1215) swoimi dekretami ustalajacymi definicję Eucharystii opóźnił jednak akceptację nowej reguły. E. zmarł 20 stycznia w klasztorze Św. Krzyża w Pilis i w tym dniu jest wspominany.