właśc. Eustachy (1848-1906)
– urodził się 9 kwietnia w Alfaro, w prowincji La Rioja (Hiszpania), jego rodzicami byli Feliks Moreno i Józefa Diaz; wychowywany w duchu pobożności (od dzieciństwa marzył, by zostać misjonarzem w dalekich krajach, np. na Filipinach) 21 września 1864 przywdział habit zakonny augustianów rekolekcjonistów w Monteagudo k. Navarry i przybrał imię brata Ezechiela od Matki Bożej Różańcowej; w 1866 roku skierowano go do konwentu w Marsylii na dalsze studia. W 1869 roku zaczęły się spełniać młodzieńcze marzenia: wraz z 17 współbraćmi został skierowany na misję na Filipinach; w lutym 1870 wylądował w Manili, skąd 3 czerwca 1871, został wysłany na wyspę Mindoro; na Filipinach pozostał prawie 17 lat, pracując jako misjonarz, przełożony różnych domów augustiańskich; prowadził rekolekcje i katechezy, a także zajmował się organizacją pomocy dla potrzebujących i chorych. W 1888 r. został skierowany z grupą przybyłych z Hiszpanii wolontariuszy do Kolumbii z misją uporządkowania istniejących tam misji augustiańskich; pracę w Bogocie rozpoczął z początkiem następnego roku; w 1893 mianowano go wikariuszem apostolskim w Casanare i biskupem tytularnym Pinara, zaś w 1895 biskupem Pasto. Niestety – bardzo szybko otoczyły go intrygi, pomówienia, plotki; słano fałszywe raporty do Rzymu i w 1898 r. roku wezwano go „ad limina” do Rzymu, by mógł przedstawić swoją wersję zdarzeń papieżowi Leonowi XIII, który nie zaakceptował jego tłumaczeń i postanowił nie odsyłać już ojca E. do Ameryki Łacińskiej, zwłaszcza że diecezja, którą zawiadywał, pogrążyła się w chaosie zamieszek. W 1905 roku u E. ujawnił się nowotwór w obrębie zatok nosowych; źle przeprowadzona operacja przyśpieszyła tylko rozwój choroby, niosącej ze sobą wielkie cierpienia; czując zbliżającą się śmierć postanowił ostatnie dni spędzić w ulubionym konwencie augustiańskim w Monteagudo k. Nawarry. Zmarł 19 sierpnia następnego roku i rychło otoczyła go aura świętości, szczególnie w tych krajach, gdzie pełnił misjonarską posługę. Beatyfikował go 1 listopada 1975 roku papież Paweł VI, zaś kanonizował w Santo Domingo, w trakcie pielgrzymki do Ameryki Łacińskiej papież Jan Paweł II. Wspomnienie – w dies natalis.